-
1 poranić się
-
2 poranić\ się
сов. 1. поранить друг друга;2. пораниться, порезаться+2. pokaleczyć się
-
3 poranić się
поранитися -
4 poranić
pf.wound, injure.pf.1. (= zostać zranionym) wound o.s., injure o.s.2. (= zadać sobie rany wzajemnie) wound each other l. one another, injure each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poranić
-
5 porznąć się
-
6 porznąć\ się
-
7 pokaleczyć się
-
8 pokaleczyć\ się
сов. пораниться, израниться, порезаться -
9 pora|nić
pf Ⅰ vt to wound, to lacerate- poranić komuś twarz to wound a. lacerate sb’s face- poranić sobie stopy to lacerate one’s feet- żołnierz poraniony w bitwie a soldier wounded in a battle- poranione ręce/nogi wounded a. lacerated hands/legs ⇒ ranićⅡ poranić się 1. (siebie samego) to be wounded- poranił się przy czyszczeniu broni he was wounded while cleaning his gun ⇒ ranić się2. (siebie nawzajem) to lacerate each other ⇒ ranić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pora|nić
-
10 порезаться
ciachnąć się разг., drasnąć się, porznąć się, pokaleczyć się, poranić się, skaleczyć się, zaciąć się, zarżnąć się -
11 пораниться
pokaleczyć się, poranić się, skaleczyć się, zaciąć się -
12 poszarp|ać
pf (poszarpię) Ⅰ vt 1. (podrzeć) to tear, to rip- pies poszarpał obicie mebli the dog ripped the upholstery- ze złości poszarpał gazetę na strzępy he tore the newspaper to pieces in a fury ⇒ szarpać2. (poranić) to rip, to maul- wilki poszarpały zająca the wolves tore at the hare, the wolves ripped the hare apart a. to shreds- odłamek pocisku poszarpał mu stopę a fragment of a bullet ripped his foot3. pot. (potarmosić) to yank pot.- poszarpał dziewczynkę za warkocz he gave the girl’s pigtail a yankⅡ poszarpać się 1. (podrzeć się) to get torn- bielizna poszarpała się nam w pralce the linen got ripped in the washing machine2. (poszamotać się) to thrash around- ryba poszarpała się jeszcze chwilę w sieci the fish thrashed (about) in the net for another while3. (pobić się) pot. to have a dust-up pot., to have a punch-up GB pot.- poszarpał się z bratem he had a punch-up with his brotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poszarp|ać
-
13 pokrwaw|ić
pf Ⅰ vt 1. (poranić) to lacerate, to cut [ręce, nogi]- pokrwawił sobie ręce, wdrapując się na mur he lacerated a. cut his hands climbing the wall- była cała pokrwawiona she was covered in blood- pokrwawione zwłoki a bloody corpse- pokrwawiona twarz a blood-covered face2. (poplamić krwią) to bloody [ręce]; to stain [sth] with blood, to get blood on a. over [ubranie, prześcieradło]- pokrwawił sobie całą koszulę he got blood all over his shirt- leżał na pokrwawionym prześcieradle he was lying on a bloodstained sheet- miał głowę owiniętą pokrwawionym bandażem he wore a bloody bandage round his headⅡ pokrwawić się (zranić się) to cut oneself- pokrwawił się przy goleniu he cut himself (while) shavingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrwaw|ić
-
14 porąb|ać
pf (porąbię) vt 1. (pociąć) to chop [drewno]- porąbać stare sprzęty na opał to chop up old furniture for firewood- porąbać kogoś/coś na kawałki to chop sb/sth into pieces ⇒ rąbać2. (poranić) to hack- porąbali go mieczami they hacked him with their swords- dałby się za nią porąbać przen. he would go through fire and water for her3. (spędzić czas na rąbaniu) to chop- porąbał przez godzinę i poszedł do domu he chopped wood for an hour and then went home ⇒ rąbaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porąb|ać
См. также в других словарях:
poranić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnieść wiele ran, zostać poranionym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poranił się w czasie wypadku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać rany jeden… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poranić — dk VIa, poranićnię, poranićnisz, poranićrań, poranićnił, poranićniony «zranić wielu albo zranić kogoś, coś w wielu miejscach; pokaleczyć» Pocisk poranił ludzi w schronie. Żołnierz poraniony w bitwie. Niedźwiedź poranił owce. Poranić sobie stopy… … Słownik języka polskiego
porżnąć się || porznąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokaleczyć się, zadać sobie samemu rany jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po pijanemu porżnął się szkłem. W szale porżnęła się żyletką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
postrzelać — dk I, postrzelaćam, postrzelaćasz, postrzelaćają, postrzelaćaj, postrzelaćał, postrzelaćany 1. «spędzić pewien czas na strzelaniu» Trzeba postrzelać dla wprawy. 2. «zranić strzałami kogoś lub coś w wielu miejscach; strzelając poranić, pozabijać… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
porżnąć — a. porznąć dk Va, porżnąćnę, porżnąćniesz, porżnąćnij, porżnąćnął, porżnąćnęła, porżnąćnęli, porżnąćnięty, porżnąćnąwszy 1. «rżnąc, wiele czegoś pociąć, naciąć; rozciąć, zarysować coś w wielu miejscach; rżnąc podzielić coś na wiele części; pociąć … Słownik języka polskiego
podrapać — dk IX, podrapaćpię, podrapaćpiesz, podrapaćdrap, podrapaćał, podrapaćany 1. «drapiąc poranić, porysować, zostawić szramy» Podrapane do krwi ręce. Krzaki jeżyn podrapały mu nogi. 2. «poskrobać, potrzeć czymś ostrym, zwykle paznokciami» Podrapać… … Słownik języka polskiego
pokaleczyć — dk VIb, pokaleczyćczę, pokaleczyćczysz, pokaleczyćlecz, pokaleczyćczył, pokaleczyćczony «poranić, skaleczyć w wielu miejscach albo kilka osób, zwierząt» Szkło pokaleczyło mu całą twarz. Odłamki pokaleczyły pasażerów. pokaleczyć się «stać się… … Słownik języka polskiego
pokrwawić — dk VIa, pokrwawićwię, pokrwawićwisz, pokrwawićkrwaw, pokrwawićwił, pokrwawićwiony 1. «poranić, pokaleczyć do krwi» Pokrwawione zwłoki. 2. «poplamić, zalać krwią» Pokrwawić ubranie. pokrwawić się strona zwrotna czas. pokrwawić (zwykle w zn. 1)… … Słownik języka polskiego
skłuć — dk Xa, skłuję, skłujesz, skłuj, skłuł, skłuty «poranić kogoś, podziurawić coś kłując, pokłuć; zabić kłując» Miał ciało skłute igłami strzykawek. Ranni byli skłuci bagnetami. Skłuli dzika dzidami. skłuć się «pokłuć siebie wzajemnie» … Słownik języka polskiego
